RUPHUS

Inner Voice

(KARISMA)

Na drie albums met een bijna ongewijzigde bezetting diende de Noorse groep Ruphus zich in 1977 aan met een nieuwe toetsenist terwijl zangeres Sylvi Lillegaard haar intrede maakte en bijgevolg het totaalgeluid serieus omvormde. De groep had zichzelf ondertussen ook in Duitsland gevestigd van waaruit ze heel wat concerten op het Europese vasteland gaven. Nog steeds levert Ruphus jazzrock af om de vingers bij af te likken. Geopend wordt met het funky titelnummer waar korte synthinterventies vlotte indrukken achterlaten terwijl de piano wat aan Joe Sample (Crusaders) doet denken. In Come Into View laat Lillegaard een vlotte zanglijn horen waarbij haar vibrerend timbre de weg effent voor flitsend gitaarspel.

Met No Deal richt de groep haar pijlen op een meer commerciële aanpak waarbij vooral de drums en de funky bas een voorspelbaar ritme afleveren. Gelukkig blijft de Fender Rhodes het geheel van op afstand in de gaten houden terwijl zangeres Sylvi eerder schreeuwerig van jetje geeft. Het rustige Too Late heeft wat van Camel uit de Moonmadness periode en daar zullen de toetsen wel iets mee te maken hebben. Van zodra Lillegaard wat krachtiger uithaalt begint haar stem wat te schuren alsof het een oude blueszangeres betreft hetgeen in schril contrast komt te staan met de rustige aanpak van het nummer.

De fuzz op de gitaar in Within The Walls doet me denken aan Michel Mareska van de groep Alpha Ralpha inclusief lekker flitsende synths. Het slotakkoord komt er middels Left Behind dat opnieuw het talent en de kwaliteit van de groep benadrukt. Je hoort duidelijk dat Ruphus op dit album op zoek is naar een meer toegankelijke stijl. Twee jaar later zouden de Crusaders hun monsterhit Street Life afleveren, de perfecte mix tussen jazzrock, fusion en toegankelijkheid, quasi dezelfde mix welke Ruphus op deze Inner Voice zocht. Helaas was/is Sylvi Lillegaard geen Randy Crawford!

De eerste cd uitgave bevatte nog twee extra live bonusnummers. Deze nieuwe editie houdt het bij de oorpsronkelijke zes nummers maar wel volledig geremasterd door Jacob Holm-Luppo.

verscheen eerder in iO Pages 164